Μολύβι - φύλακας

Μολύβι φύλακας, η τεχνική που επινοήθηκε και εξελίχθηκε στη γειτονιά μας. Το ψάρεμα που απλοποίησε παλαιότερες πιο πολύπλοκες και δύσχρηστες τεχνικές. Με ένα μολύβι οι ψαράδες κατάφεραν να κατεβάσουν στον βυθό τις θάλασσας ζωντανά δολώματα, για να δελεάσουν τα μεγάλα πατόψαρα και τους κυνηγούς των βυθών. Τεχνική αποδοτική, αλλά με αρκετές προϋποθέσεις και απαιτήσεις.

Tο μολυβί χρησιμοποιείται για βυθομέτρηση, αλλά και για να προστατεύει το δόλωμα και την αρματωσιά μας από σκαλώματα. Από αυτό πήρε την ονομασία της και η τεχνική.

Η τεχνική ψαρέματος με μολύβι φύλακα είναι από τις συνεχώς αυξανόμενες σε ενδιαφέρον από τους ερασιτέχνες ψαράδες. Δεν είναι πολύ πρόσφατη, αλλά τώρα έχει αρχίσει να κεντρίζει το ενδιαφέρον στους ψαρευτικούς κύκλους. Η συγκεκριμένη τεχνική έχει εξελιχθεί στη Νότια Ευρώπη και δεν είναι αρκετά διαδεδομένη σε άλλες περιοχές. Στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τα 10 χρόνια παρουσίας, αλλά ήδη οι Ελληνες ψαράδες έχουν κάνει τις απαραίτητες παρεμβάσεις για να την προσαρμόσουν στα δικά μας δεδομένα.

Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ένα καλάμι με μοτέρ και ένα μολύβι που έχει σχεδιαστεί ειδικά για την τεχνική. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά εισέρχονται τόσοι πολύ παράγοντες που ανεβάζουν αρκετά τον βαθμό δυσκολίας. Θα αναλύσουμε το ποια είναι τα κατάλληλα καλάμια, μοτέρ. Με ποια κριτήρια επιλέγουμε το νήμα, το παράμαλλο και με σχέδια θα δείξουμε πώς αρματώνουμε το καλάμι μας. Πριν κάνουμε αναφορά σε αυτά, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά.

Στο σημείο αυτό θα ήταν καλό να λύσουμε μια παρεξήγηση που μπερδεύει αρκετούς

Συνήθως τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε γι’ αυτό το ψάρεμα τα επιλέγουμε με κριτήριο ή με σημείο αναφοράς την ξενόφερτη λέξη που περιγράφει το ψάρεμα με ζωντανό δόλωμα: live bait. Η τεχνική του live bait σε αντίθεση με το μολύβι φύλακα είναι πολύ διαδεδομένη κυρίως στις ΗΠΑ. Για την τεχνική αυτή οι ψαράδες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού χρησιμοποιούν καλάμια που έχουν τη δυνατότητα ώστε να μπορούν να πετάξουν το ζωντανό δόλωμα σε κάποια απόσταση από το σκάφος. Συνήθως με την τεχνική αυτή ψαρεύουν στην επιφάνεια ή τα μεσόνερα με μεσαίου μεγέθους ζωντανά δολώματα. Το ζητούμενο γι’ αυτούς είναι το κατά πόσο μπορεί το δόλωμα να φτάσει μακρύτερα και παράλληλα να παραμείνει ζωντανό. Στις αναφορές τους για τα καλάμια που χρησιμοποιούν εστιάζουν στο μήκος και στη δράση κορυφής του καλαμιού. Κάτι που δεν χρειάζεται στην τεχνική με μολύβι φύλακα. Αυτή η μικρή παρένθεση για να ξεκαθαρίσει η σύγχυση και να μη θεωρείται δεδομένο πως ό,τι έχει ένδειξη live bait είναι κατάλληλο για την τεχνική με μολύβι φύλακα.

Αυτά που προσφέρει η τεχνική με μολύβι φύλακα είναι ότι δίνει τη δυνατότητα στον ψαρά να ψαρέψει από το σκάφος του σε σημεία που ο βυθός είναι πολύ δύσκολος. Μπορεί να πραγματοποιήσει δύσκολους ελιγμούς συγκριτικά με την παραδοσιακή συρτή βυθού. Μπορεί να ψαρέψει σε ρηχά και βαθιά νερά. Μπορεί να χρησιμοποιήσει τεχνητά, νωπά ή ζωντανά δολώματα κ.ά. Αυτά που απαιτεί για να είναι αποδοτική είναι αρκετά.

Ισως είναι από τις πιο απαιτητικές τεχνικές που υπάρχουν, γιατί δεν αρκεί κανείς να γνωρίζει με ποια κριτήρια θα επιλέξει το καλάμι ή το μοτέρ, το νήμα κ.τ.λ.

Παράλληλα θα πρέπει να γνωρίζει και άλλες τεχνικές ψαρέματος, κατάλληλες για να του εξασφαλίζουν τα ζωντανά δολώματα που είναι απαραίτητα για να ψαρέψει.

Το σκάφος
Δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο για την επιλογή του σκάφους. Δεν έχει να κάνει με μέτρα, αν είναι φουσκωτό ή πολυεστερικό. Τρεις είναι οι βασικές προϋποθέσεις. Το βυθόμετρο η πρώτη και το να μπορεί να κινηθεί το σκάφος για αρκετή ώρα με ταχύτητα κοντά στο μισό κόμβο (1 ναυτικό μίλι την ώρα) είναι η δεύτερη.

Το κατάλληλο καλάμι για την τεχνική του φύλακα είναι ένα καλάμι με μήκος από 2 έως 2,50 μέτρα με δυνατότητα (test line) 15-30 λίβρες (περίπου 7 έως 14 κιλά) και δράση μεσαία, γρήγορη, πολύ γρήγορη (medium, fast, extra fast).

Αυτή είναι η κατάλληλη ταχύτητα για την τεχνική με μολύβι φύλακα και με αυτή θα πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει ότι μπορεί να κινηθεί το σκάφος μας. Κάποιοι το καταφέρνουν με τις κύριες μηχανές και άλλοι χρησιμοποιούν βοηθητικές. Στο κομμάτι βυθόμετρο υπάρχουν πολλά και καλά στην αγορά. Η ουσία δεν είναι στο ποιο, αλλά στο να είναι σωστά ρυθμισμένο, το μάτι να είναι τοποθετημένο στην κατάλληλη θέση και, το σημαντικότερο όλων, ο χειριστής να είναι σε θέση να αποκωδικοποιήσει το τι βλέπει στην οθόνη. Η τρίτη, εξίσου σημαντική προϋπόθεση, είναι να έχουμε δοχείο ζωντανού δολώματος ώστε να μπορούμε να κρατάμε ζωντανά για αρκετή ώρα τα δολώματα. Ετοιμα τέτοια δοχεία για το ζωντανό δόλωμα δεν υπάρχουν αρκετά στην ελληνική αγορά. Συνήθως οι περισσότεροι τα κατασκευάζουν χρησιμοποιώντας βυθιζόμενες αντλίες που τραβούν νερό από τη θάλασσα. Στη συνέχεια το μεταφέρουν στον κάδο με τα δολώματα με σωλήνωση και με μια υπερχείλιση που βρίσκεται στο επάνω μέρος του κάδου επιστρέφουν το νερό στη θάλασσα. Ετσι καταφέρνουν να οξυγονώνουν συνεχώς τα δολώματα και παράλληλα να έχουν σταθερή θερμοκρασία στον κάδο.

Αυτές είναι οι βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις για να είναι το σκάφος κατάλληλα εξοπλισμένο για την τεχνική του μολύβι φύλακα. Για την κατασκευή του δοχείου για ζωντανό δόλωμα στη συνέχεια των άρθρων για το μολύβι φύλακα θα παρουσιάσουμε αναλυτικά μερικές προτάσεις για το πώς κατασκευάζεται. Τα δολώματα που είναι κατάλληλα για την τεχνική είναι τα ζωντανά, νωπά και τεχνητά. Από τα ζωντανά, καλαμάρι, σουπιά, ζαργάνα, σαυρίδι, γόπα, μελανούρι, σκαρμός, κέφαλο είναι τα κύρια. Ανάλογα την εποχή χρησιμοποιούμε και τα δολώματα. Θα ήταν ό,τι καλύτερο να υπάρχουν όλο τον χρόνο καλαμάρια, ζαργάνες ή σουπιές.

Τα δολώματα που είναι κατάλληλα για την τεχνική είναι τα ζωντανά, νωπά και τεχνητά. Από τα ζωντανά, καλαμάρι, σουπιά, ζαργάνα, σαυρίδι, γόπα, μελανούρι, σκαρμός, κέφαλο είναι τα κύρια.

Από τη στιγμή που αυτό δεν γίνεται, ο ψαράς αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει και άλλα ζωντανά δολώματα Ο βασιλιάς των ζωντανών δολωμάτων για τον φύλακα είναι το καλαμάρι, ακολουθούν η ζαργάνα και η σουπιά. Το καλαμάρι και η σουπιά είναι εύκολα στο να δολωθούν. Λόγω σχήματος τα αγκίστρια και το παράμαλλό μας δεν είναι ορατά από τα ψάρια. Για τα υπόλοιπα ζωντανά ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται. Για να μπορέσουμε να έχουμε ζωντανά δολώματα, πρώτα από όλα πρέπει να γνωρίζουμε τις τεχνικές ψαρέματος που πιάνονται. Συρτή, καθετή, παραγάδι. Αυτές είναι οι βασικές τεχνικές εξεύρεσης ζωντανών δολωμάτων. Τα νωπά δολώματα (καλαμάρι, σουπιά) είναι ευκολότερο να τα βρούμε. Αρκεί και μόνο να πάμε στην ψαραγορά. Αλλά η δυσκολία είναι στο να καταφέρουμε να τα ζυγίσουμε ώστε όταν δολωθούν στην αρματωσιά μας να κινούνται ίσια, χωρίς να περιστρέφονται, ούτε να γυρίζουν ανάποδα. Τα τεχνητά αρκεί να τα αγοράσουμε από τα καταστήματα ψαρικών. Συνήθως είναι κατασκευασμένα από σιλικόνη σε απομίμηση καλαμαριού, σουπιάς και κάποια ψάρια. Είναι ο ευκολότερος τρόπος για να ψαρέψουμε, αλλά έρχονται τρίτα σε προτεραιότητα μετά τα ζωντανά και τα νωπά δολώματα. Στη σειρά των άρθρων θα δούμε αναλυτικά και με σειρά τον εξοπλισμό και πώς αρματώνουμε. Το πώς δολώνουμε τα ζωντανά, νωπά και τεχνητά δολώματα και τέλος το πώς ψαρεύουμε.

Για την επιλογή σε καλάμι, μοτέρ, νήμα, παράμαλλα και αγκίστρια θα αναφερθούμε σε κάθε ένα ξεχωριστά.

Το καλάμι
Εχει επικρατήσει η άποψη ότι το κατάλληλο καλάμι για την τεχνική του φύλακα είναι ένα καλάμι με μήκος από 2 έως 2,50 μέτρα με δυνατότητα (test line) 15-30 λίβρες (περίπου 7 έως 14 κιλά) και δράση μεσαία, γρήγορη, πολύ γρήγορη (medium, fast, extra fast). Δεν αρκούν, όμως, αυτά τα χαρακτηριστικά για να προσδιορίσουμε το ποιο είναι το κατάλληλο καλάμι για εμάς. Μεταξύ των εταιρειών που κατασκευάζουν καλάμια, υπάρχουν διαφορές ακόμα και αν μιλάμε για καλάμια που αναγράφουν τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά. Κάποια είναι παραβολικά, κάποια πιο σκληρά με δράση κορυφής κ.τ.λ. Θα μπορούσε ένα καλάμι 15-25 λίβρες να είναι πιο σκληρό από ένα καλάμι 15-30. Για να μην τα μπερδεύομαι πολύ τα πράγματα, με τα καλάμια υπάρχουν κάποιες προτεραιότητες που θα βοηθήσουν αρκετά ώστε να επιλέξουμε το κατάλληλο για εμάς καλάμι.

Η επιλογή σε ένα καλάμι 15-30 είναι ο μέσος δρόμος που δίνει λύση στα περισσότερα ζητούμενα. Από εκεί και πέρα υπάρχουν επιλογές που γίνονται από έμπειρους στην τεχνική ψαράδες. Για παράδειγμα, για κάποιον που ψαρεύει συναγρίδες στα ρηχά νερά (20-50 μέτρα) με μολύβι που δεν ξεπερνά σε βάρος τα 300 γραμμάρια και χρειάζεται ένα ευαίσθητο καλάμι που θα αντιλαμβάνεται τα χτυπήματα του παμπόνηρου ψαριού, ένα καλάμι 8-20 ή 12-25 λίβρες είναι υπεραρκετό για να καλύψει τις ανάγκες του. Από την άλλη πλευρά, αν κάποιος ψαρεύει σε βαθιά νερά (50-150 μέτρα) μαγιάτικα χρησιμοποιώντας μολύβι βάρους 500, 700 Ή ακόμα και 1.000 γραμμάρια ανάλογα τα ρεύματα, ένα καλάμι 15-30 ή και 30-50 λίβρες είναι αναγκαίο για να καλύψει τις ανάγκες του. Υπάρχουν και οι ψαράδες που αλλάζουν τόπους και περιοχές, δεν γνωρίζουν τι ψάρια υπάρχουν και θέλουν να είναι προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο. Για την περίπτωση αυτή τα καλάμια 15-30 λιβρών αποτελούν την καλύτερη λύση. Πριν αγοράσετε καλάμι φροντίστε να κρεμάσετε στην άκρη του μερικά μολύβια φύλακα σε διαφορετικά βάρη για να δείτε πώς συμπεριφέρεται το καλάμι φορτωμένο με το βάρος από το μολυβί. Συνήθως το επικρατέστερο βάρος μολυβιών που χρησιμοποιούνται στην τεχνική είναι τα 400-600 γραμμάρια. Αν το καλάμι λυγίζει αρκετά με αυτά τα φορτία, το πρόβλημα θα είναι ότι θα σας κουράζει στο πολύωρο κράτημα, δεν θα σας προσφέρει την κατάλληλη πληροφόρηση από τα τσιμπήματα των ψαριών και όταν έχει λίγο κυματισμό η μύτη θα κουνιέται πολύ, με αποτέλεσμα να μην έχετε αίσθηση… Συνήθως ένα καλάμι για να καλύψει απόλυτα όλες τις ανάγκες που προκύπτουν στη συγκεκριμένη τεχνική δεν είναι αρκετό.

Οι περισσότεροι με μερικές παραχωρήσεις και συμβιβασμούς χρησιμοποιούν ένα καλάμι. Για το αν θα πρέπει να είναι παραβολικό ή το κατά πόσο είναι παραβολικό, οι απόψεις διίστανται και όλα καταλήγουν στο πώς έχει μάθει ο καθένας να χρησιμοποιεί το καλάμι. Στον τρόπο που καρφώνει τα ψάρια, στον τρόπο που τα ανεβάζει κ.τ.λ. Το μήκος και αυτό είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Τα πιο μακριά καλάμια προσφέρουν καλύτερο χειρισμό στη μάχη με τα ψάρια. Συνήθως τα καλάμια που προτείνουν για φύλακα έχουν μήκος από 1,90 έως 2,50 μέτρα. Κάπου στη μέση βρίσκεται η χρυσή τομή, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο. Στο ερώτημα δίσπαστο ή μονοκόμματο καλάμι, η απάντηση είναι μονοκόμματο εάν αυτό είναι εφικτό. Τα μονοκόμματα καλάμια λόγω του ότι δεν έχουν την ένωση δίνουν καλύτερη αίσθηση και η βέργα τους δουλεύει καλύτερα. Δεν είναι πιο δυνατά από τα δίσπαστα, ούτε πιο ανθεκτικά. Επειδή υπάρχει και η πρακτική πλευρά του πράγματος και αυτή θα πρέπει να εξετάζουμε πρώτα από όλα. Αν υπάρχει θέμα μεταφοράς, οι περισσότερες επιλογές και τα δίσπαστα καλάμια μια χαρά κάνουν τη δουλεία τους.

Οι βέργες στα καλάμια μπορεί να είναι κατασκευασμένες από fiberglass, carbon ή συνδυασμός των αυτών δύο υλικών. Ο,τι πληρώσεις παίρνεις, ο νόμος αυτός ισχύει και για την περίπτωση των καλαμιών. Οι οδηγοί θα πρέπει να είναι κατάλληλοι για χρήση νήματος και κατάλληλοι για να συνεργαστούν με μηχανισμό οριζοντίου τύμπανου. Υπάρχουν πολλά και καλά καλάμια στην αγορά για όλα τα βαλάντια. Επιλέξτε με κριτήριο τα δικά σας ζητούμενα. Θα ακούσετε πολλά και διάφορα. Καλό είναι να ακούτε απόψεις, αλλά και να έχετε την ικανότητα να τις φιλτράρετε. Το τέλειο καλάμι δεν υπάρχει, εκείνο που θα ικανοποιεί τους πάντες και θα κάνει για όλα. Υπάρχει το ιδανικό καλάμι για τον καθένα, αρκεί να το επιλέγει με σωστά κριτήρια.

Πάντα θα υπάρχει το καλύτερο. Η τεχνολογία συνεχώς εξελίσσεται, τα σύγχρονα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι βελτιωμένα και προσφέρουν πολλά περισσότερα συγκριτικά με αυτά που χρησιμοποιούσαν οι κατασκευαστές πριν από μερικά χρόνια. Το ζητούμενο είναι να κρατάμε στα χέρια μας κάτι που μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί του και να κάνει αυτά που ζητάμε. Οι τιμές λιανικής για τα καλάμια που προτείνονται για την τεχνική του φύλακα παρουσιάζουν μεταξύ τους μεγάλες διαφορές. Αυτό οφείλεται στα υλικά και στην ποιότητά τους. κάθε εταιρεία μεταφέρει τη δική της φιλοσοφία στην κατασκευή ενός καλαμιού. Μπορεί, όπως προείπαμε, τα τεχνικά χαρακτηριστικά να είναι ίδια, αλλά θα διαπιστώσετε ότι μεταξύ καλαμιών από διαφορετικές εταιρείες και ίδια χαρακτηριστικά θα βρείτε διαφορές.

Υπάρχει μια τάση κυρίως από τους νέους και άπειρους ψαράδες να θέλουν να έχουν στην κατοχή τους καλάμια που μπορούν να αντέξουν σε πολλά κιλά φρένα και είναι «δυνατά». Υπάρχουν τέτοια καλάμια, αλλά προορίζονται για άλλες τεχνικές. Οσο μεγαλύτερη αντοχή έχει σε φρένα ένα καλάμι, που προέρχονται από το μοτέρ και το κατά πόσα κιλά φρένα μπορεί να έχει αυτό, τόσο μειώνεται η αίσθηση που μεταφέρει στα χέρια του χειριστή. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα η αίσθηση που μεταφέρει το καλάμι είναι πολύ σημαντική παράμετρος, γιατί μπορούμε να καταλάβουμε τα χτυπήματα από τα ψάρια, ακόμη και αν αυτά είναι ανεπαίσθητα. Το καλάμι πρέπει να συνδυάζεται άριστα με το μοτέρ και το νήμα που χρησιμοποιούμε. Οι μεγάλες διαφορές σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες που έχει ο μηχανισμός ή το καλάμι δεν ωφελούν σε τίποτα και ορισμένες φορές μπορεί να αποτελέσουν αιτία για να μας χαλάσουν το ψάρεμα ή να μας δημιουργήσουν προβλήματα.

Στο επόμενο άρθρο θα αναλύσουμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά για τους μηχανισμούς, τα νήματα, τα παράμαλλα και τα αγκίστρια.

Περιoδικό Ψάρεμα και φουσκωτό

πηγή:  http://www.psarema.info

Sexy girls fishing

Αφιερωμένο σε όλους τους ψαράδες

ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΚΑΦΟΥΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ

Λάβαμε από τον ΣΕΚΑΠΛΑΣ τις πιό κάτω διευκρινήσεις σχετικά με τα τεκμήρια που ισχύουν για τα σκάφη αναψυχής.

Αγαπητοί συνάδελφοι 

 Με αφορμή ειδήσεις που μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ σχετικά με τα «τεκμήρια» των σκαφών αναψυχής, σας γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται για νέα μέτρα αλλά για αυτά που ψηφίστηκαν από την Βουλή των Ελλήνων τον μήνα Ιούνιο του περασμένου χρόνου 2011.
Για την πληρέστερη ενημέρωσή σας, επισυνάπτουμε ενημερωτικό σημείωμα στο οποίο απεικονίζονται τα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης διαβίωσης «τεκμήριο» με βάση την κυριότητα ή κατοχή σκάφους αναψυχής.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς



Για το Δ.Σ./Σ.Ε.ΚΑ.ΠΛ.Α.Σ.-Π.Ε.Υ.Υ.

Ο Πρόεδρος                      Ο Γενικός Γραμματέας



Ηλίας Περιμένης                    Αλέξανδρος Ζέης





ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ                                               11-ΙΑΝ-2012
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΕΤΗΣΙΑ 

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ Ή ΚΑΤΟΧΗ ΣΚΑΦΟΥΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ 

1. ΣΚΑΦΟΣ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΤΥΠΟΥ (ΤΑΧΥΠΛΟΟ Ή ΜΗ)
· Μέχρι 5 μέτρα 4.000 Ευρώ.

· Πάνω από 5 και μέχρι 6 μ. 6.000 Ευρώ.

· Πάνω από 6 και μέχρι 7 μ. 8.000 Ευρώ.

· Πάνω από 7 και μέχρι 8 μ. 10.000 Ευρώ.

· Πάνω από 8 και μέχρι 9 μ. 12.000 Ευρώ.

· Πάνω από 9 και μέχρι 10 μ. 14.000 Ευρώ.

· Πάνω από 10 και μέχρι 11 μ. 16.000 Ευρώ.

· Πάνω από 11 και μέχρι 12 μ. 18.000 Ευρώ.

Για κάθε παραπάνω μέτρο, προσαύξηση κατά 2.000 Ευρώ το μέτρο.


2. ΣΚΑΦΟΣ ΜΕ ΧΩΡΟΥΣ ΕΝΔΙΑΙΤΗΣΗΣ
· Μέχρι 7 μέτρα 12.000 Ευρώ.

· Πάνω από 7 και μέχρι 8 μέτρα 15.000

· Πάνω από 8 και μέχρι 9 μέτρα 18.000

· Πάνω από 9 και μέχρι 10 μέτρα 21.000

· Πάνω από 10 και μέχρι 11 μέτρα 28.500

· Πάνω από 11 και μέχρι 12 μέτρα 36.000

· Πάνω από 12 και μέχρι 13 μέτρα 51.000

· Πάνω από 13 και μέχρι 14 μέτρα 66.000

· Πάνω από 14 και μέχρι 15 μέτρα 81.000

· (Ακολουθούν άλλες διαβαθμίσεις).

ΜΕΙΩΣΕΙΣ 

ΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ 

3.1 ΛΟΓΩ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το τεκμήριο ισχύει μόνον για τους μήνες χρήσης του σκάφους.
  Για την απόδειξη του χρόνου ακινησίας πρέπει να συνυποβάλλεται με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος (Ε1) βεβαίωση της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής για το ακριβές χρονικό διάστημα (χρόνος έναρξης και λήξης ακινησίας ή συνέχιση της ακινησίας κατά την 31η Δεκεμβρίου του έτους), που θα προκύπτει από τις αντίστοιχες καταχωρήσεις σε σχετικό βιβλίο που θα τηρείται από αυτή.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Σκάφος αναψυχής ανοικτού τύπου μήκους πέντε (5) μέτρων έχει τεκμήριο για χρήση όλο το χρόνο 4.000 €, αν όμως το σκάφος χρησιμοποιηθεί 3 μήνες το τεκμήριο που θα ισχύει είναι 1000 €.

3.2 ΛΟΓΩ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑΣ - Κατά 15% μετά την παρέλευση 5ετίας
- Κατά 30% μετά την παρέλευση 10ετίας
από την, για πρώτη φορά, εγγραφή στο Νηολόγιο ή στο Λεμβολόγιο ή στο Βιβλίο Εγγραφής Μικρών Σκαφών – Β.Ε.Μ.Σ., ανάλογα με το ολικό μήκος του σκάφους.

3.3 ΛΟΓΩ ΗΛΙΚΙΑΣ   Κατά 30% στους συνταξιούχους που έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους.

3.4 ΛΟΓΩ ΕΙΔΟΥΣ ΣΚΑΦΟΥΣ - Κατά 50% για τα ιστιοφόρα με χώρους ενδιαίτησης και
- Κατά το ίδιο ποσοστό 50% για τα πλοία αναψυχής που κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, που προέρχονται από την ελληνική ναυτική παράδοση.

4. ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ   Το τεκμήριο δεν εφαρμόζεται στα σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, κυριότητας ή κατοχής μονίμων κατοίκων εξωτερικού.

5. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ Τα σκάφη επαγγελματικής χρήσης δεν λαμβάνονται υπόψη για την αντικειμενική δαπάνη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1. Για τα «τεκμήρια» σχετικός είναι ο ν. 3876/2011, ΦΕΚ 152 Α΄/1-7-2011).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2. Οι λεπτομέρειες για την ακινησία ρυθμίζονται από την εγκύκλιο της Δ/νσης Γενικής Αστυνόμευσης του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη αριθ. 2119.3/ 05 /11/14-3-2011

πηγή : fouskoto-mag.blogspot.gr

Jigging

Ψαρεύοντας με jigging

Το jigging είναι ένας από τους αποδοτικότερους τρόπους ψαρέματος μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μικρά ή μεγαλύτερα βάθη - έως το πολύ 120 μέτρα - με καλάμι και μηχανισμό, ενώ στα ρηχά ακόμη και με το χέρι. Με την μέθοδο του jigging, μπορούμε να πιάσουμε μεγάλα και καλά ψάρια όπως συναγρίδες, σφυρίδες , ροφούς, μαγιάτικα κλπ.

Το jigging αναλυτικά
Το jigging είναι ψάρεμα που γίνεται με καλάμι - ή με το χέρι όπως προαναφέραμε - χρησιμοποιώντας μεταλλικά ομοιώματα ψαριού σε διάφορα βάρη τα οποία ονομάζονται «jigs». Παλιά τα τεχνητά αυτά δολώματα, χοντροκομμένα, φτιαγμένα από μολύβι, αποκαλούσαμε «πλάνους», που είχαν το σχήμα ψαριού με μια κουκίδα το πολύ στο μάτι του.

 

Πολύ αποδοτικά jigs

Τι είναι τα jigs.
Ο πλάνος ή πηδηχτούλης (αγγλιστί jig), είναι ένα ψεύτικο ψάρι από μολύβι, που εξωτερικά περιβάλεται από χρωματισμούς με πρισματικές αντανακλάσεις, ενώ διαθέτει έντονα τρισδιάστατα μάτια, ανάγλυφα βράγχια και λέπια. Αυτοί τουλάχιστον είναι οι καλής ποιότητος πλάνοι οι οποίοι είναι και οι πιό αποδοτικοί, διότι όχι μόνο μοιάζουν σχεδόν όπως ένα αληθινό ψάρι, αλλά στο νερό συμπεριφέρονται σαν πολύ νευρικά μικρά ψαράκια, προκαλώντας το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων ψαριών. Στο εμπόριο πάντως κυκλοφορούν και φθηνά κομμάτια αμφιβόλου αποδόσεως, γι' αυτό προσοχή!

Το στριφτάρι που θα χρησιμοποιήσουμε είναι μικρό, πολύ ισχυρό, με ένσφαιρους τριβείς.

Αρματωσιά
Το ψαράκι για jigging αρματώνεται είτε με σαλαγκιά, είτε με μεγάλο αγκίστρι με κοντό στέλεχος και μεγάλη καμπύλη.

Αγκιστριά που χρησιμοποιούμε στα jigs

 
Το παράμαλλο με το οποίο θα δέσουμε το jig μας θα πρέπει να είναι λίγο μικρότερης διαμέτρου από την μάνα, ενώ για καλύτερο αποτέλεσμα καλό θα είναι να χρησιμοποιήσουμε αόρατο. Αν ψαρεύουμε με νήμα - που είναι και ο προτεινόμενος τρόπος - ένα παράμαλλο διαμέτρου 70 mm θα κρατήσει και τα μικρά αλλά και τα μεγάλα ψάρια που θα πιαστούν.

Όσον αφορά το στριφτάρι μας, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο, ανθεκτικό, ανοξείδωτο, με ένσφαιρους τριβείς για ακόμη καλύτερη λειτουργία και τέτοιου μεγέθους ώστε να περνάει ανεμπόδιστα μέσα από τους οδηγούς ή τα δακτυλίδια του καλαμιού μας.
Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στη σύνδεση παράμαλλου - jig - αγκίστρων, όπου πρέπει ανάμεσα να τοποθετηθεί κρίκος. Αν το jig μας δεν έχει αγκίστρι ή σαλαγκιά θα πρέπει να δέσουμε μόνοι μας και μετά να περάσουμε στο νήμα θερμοπλαστικό σωληνάκι, αν και τις περισσότερες φορές το jig συνοδεύετε από ένα ή δύο δεμένα αγκίστρια.

Το lucanus είναι ένα μικρό καλαμάρι που φωσφορίζει, και χρησιμοποιείται για light jigging ή slow sinking

Για light jigging ή slow sinking με lucanus ή fish ball.
Τα τεχνητά δολώματα με την πάροδο του χρόνου γίνονται καλύτερα και μοιάζουν όλο και περισσότερο στα ζωντανά. Οι επονομαζόμενοι ελληνιστί «καμπούρηδες», στην «συνομοταξία» των οποίων ανήκουν τα lucanus ή τα fish ballς είναι από τις τελευταίες ανακαλύψεις και θα τα αποκαλούσαμε «τεχνολογικά επιτεύγματα».
Το lucanus είναι ένα μικρό καλαμάρι που φωσφορίζει, τα πλοκάμια και τα μάτια του είναι όπως του αληθινού, διαθέτει 2 αγκίστρια με μικρά παράμαλλα μεγέθους πλοκαμιού που αλλάζουν πολύ εύκολα κι έχει βάρος 160 γραμμάρια. Διαθέτει δύο μικρούς κρίκους, ένα στο επάνω κι έναν στο κάτω μέρος του σώματός του, ώστε από την επάνω πλευρά να δεθεί στο παράμαλλο της αρματωσιάς, ενώ σε οποιαδήποτε περίπτωση χρειαστούμε περισσότερο βάρος, δένουμε στον κάτω κρίκο του lucanus ένα κομμάτι πετονιάς περίπου 1 μέτρου με το απαιτούμενο βαρίδι.

Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου δολώματος είναι ότι δεν χρειάζεται να ανεβοκατεβάζουμε το καλάμι τόσο έντονα όπως στην περίπτωση που χρησιμοποιούμε jig, αλλά μπορούμε να κάνουμε πιο ελαφρές κινήσεις, δηλαδή slow sinking. Οι πιο «τεμπέληδες» μάλιστα μπορούν να τοποθετήσουν το καλάμι στην καλαμοθήκη, ενώ το «επάνω - κάτω» αναλαμβάνει το κυματάκι που θα κουνάει ... το σκάφος ...

Η πλεύση και η συμπεριφορά του δολώματος αυτού είναι τέτοια, ώστε θα λέγαμε ότι αδίκως αποκαλείται «ψεύτικο» ...

Με τον ίδιο τρόπο δουλεύει και το fish ball.
Και εδώ πάντως παίζει σημαντικότατο ρόλο η ποιότητα κατασκευής, γι' αυτό προσοχή στα «πάρα πολύ φθηνά» προϊόντα ...

Ένα από τα καλά ψάρια που πιάσαμε με jigging χρησιμοποιώντας καλαμαρόψαρο.

Καλάμι και μηχανισμός
Στα ψαρέματα αυτού του είδους χρησιμοποιούμε καλάμι 30 - 50 λιμπρών ή ακόμη ισχυρότερα έως 100 λίμπρες για πολύ μεγάλα ψάρια, μήκους περίπου 1.80 μ.
Όσον αφορά το μηχανισμό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ίδιο με αυτό αν ψαρεύουμε με «μολύβι φύλακα», αρκεί να είναι ελαφρύς και εύχρηστος ώστε να μην μας κουράσει μετά από μερικά «ανεβοκατεβάσματα».
Προτεινόμενοι είναι : OKUMA TITUS GOLD, ή SHIMANO TORIUM TOR-30 ή κάποιος της δικής σας επιλογής.
Ιδανικοί μηχανισμοί για jigging θεωρούνται εκείνοι με μαγνητικό έλεγχο της περιστροφής της μπομπίνας, ελεγχόμενο με διακόπτη, ισχυρό σύστημα φρένων τα οποία καλό θα είναι να είναι προρυθμιζόμενα, σφραγισμένα ρουλεμάν, το υλικό κατασκευής του να είναι από γραφίτη και αλουμίνιο για όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος (περίπου 700 γραμμάρια) και σωστά ζυγισμένος.
Η χωρητικότητά της πομπίνας του θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να χωρά 250m νήματος 0,50mm , με μια σχέση μετάδοσης από 5 έως 6:1.

Με ηλεκτρικό μηχανάκι Στο jigging πρέπει να έχουμε μεγάλη ακρίβεια στο κατέβασμα του δολώματος στα συγκεκριμένα σημεία των αποχών ή των μεγάλων βράχων.
Βλέποντας το βάθος του συγκεκριμένου τόπου στο βυθόμετρό μας, μπορούμε να ρυθμίσουμε στο μηχανάκι μας το βάθος που θέλουμε να κατέβει το jig μας, ακριβώς στα μέτρα θέλουμε, κάτι που μας λύνει τα χέρια και προστατεύει τα εργαλεία μας από το να κολλήσουν στα βράχια και να τα χάσουμε.
Προσοχή όμως γιατί το μηχανάκι μαζί με το καλάμι θα πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερο βάρος για να μπορέσουμε να κάνουμε συνεχώς την γνωστή κίνηση (πάνω - κάτω) του jigging. Αν το εργαλείο μας είναι βαρύ θα κουραστούμε γρήγορα.

Με το χέρι Αν κάνουμε jigging με το χέρι, θα χρειαστούμε ένα ζευγάρι γάντια, και πετονιά 0,60 - 1,00 mm ανάλογα με το βάθος. Το δύσκολο έως ακατόρθωτο θα είναι πάντως να φέρουμε από τα 60 ή τα 80 μέτρα ένα ψάρι έστω και 3 έως 4 κιλά, φανταστείτε να μας τύχει ένα 8 ή 10! Η άνοδος του στο σκάφος θα είναι μάλλον αδύνατη ...
Αν πάλι θέλετε να δοκιμάσετε στα 30 - 35 μέτρα για μονόκιλα ή δίκιλα ψάρια τότε τα πράγματα είναι πιο απλά.



Πώς θα κάνουμε jigging Με σβηστή τη μηχανή του σκάφους μας και με το αερακι να μας παρασύρει αφήνουμε το δόλωμα να κατέβει προς το βυθό.
Όταν φτάσει στο πυθμένα σημαδεύουμε την πετονιά, παρατηρούμε το βάθος στο βυθόμετρο και μαζεύουμε 2 - 3 μέτρα γρήγορα για να μην μας σκαλώσει το ψεύτικο ψαράκι.
Στην συνέχεια μαζεύοντας γρήγορα και χαλαρώνοντας, ανεβοκατεβάζουμε το δόλωμά μας , έτσι ώστε να κινείται πάντα από 1 έως 5 μέτρα πάνω από τον πυθμένα.
Τα ψαράκια για το jigging κοστίζουν ανάλογα με το βάρος και φυσικά την ποιότητά τους. Ενδεικτικά τέλος, αν ψαρέψουμε στα 90 - 100 μέτρα χρειαζόμαστε ένα ψαράκι 350 γραμμαρίων, ενώ μπορούμε επίσης να κάνουμε συνδυασμό jig με lucanus, το οποίο διαθέτει 2 κρίκους πάνω και κάτω για να το δέσουμε όπως θέλουμε.



Που και πως κάνουμε jigging
Με Jigging μπορούμε να ψαρέψουμε από 40 έως 120 μέτρα. Ανάλογα με το βάθος και το είδος των ψαριών που θα ψαρεύουμε, εξαρτάται το βάρος και το χρώμα των δολωμάτων που θα χρησιμοποιήσουμε.
Οι τόποι που θα κάνουμε jigging είναι τα απότομα κατεβάσματα του βυθού και γενικά οι πυθμένες με πολλά και ακανόνιστα βράχια.
Αν ο αέρας μας παρασύρει γρήγορα, η χρήση της πλωτής άγκυρας είναι η καλύτερη λύση.

 Έχει γραφτεί από Ioannis Dritsas

πηγή :  http://www.naspor.gr

Ο Βυθός και τα Χαρακτηριστικά του

Κείμενο: Κώστας Ανδρέου

Τι να εννοούν άραγε οι ψαράδες όταν αναφέρονται στη θάλασσα με διάφορες ονομασίες όπως: τραγάνα, αποχές, αμμόλασπη, ξέρα, και διάφορες άλλες, και πόσο η ποιότητα των βυθών παίζει ουσιαστικό ρόλο για την ανεύρεση ψαριών;

Είναι πολλές οι φορές που οι ψαράδες, τόσο οι ερασιτέχνες όσο και οι επαγγελματίες, ψάχνουν, οργώνουν τη θάλασσα, και τα βυθόμετρα παίρνουν φωτιά αναζητώντας έναν καλό ποιοτικό βυθό. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Βασικά δεν ψάχνουν βυθό, αλλά ψάχνουν μεγάλα αρπακτικά· αλλά για να τα βρουν θα πρέπει να ταιριάξει και ο βυθός.

Πάμε να δούμε τι είναι ο κάθε βυθός και τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν.

ΤΡΑΓΑΝΑ ή ΤΣΙΜΠΑΛΟ:

Είναι συνήθως ισοβαθής, σκληρός βυθός, με χορταριασμένες πέτρες με μικρά εξογκώματα. Η βλάστηση είναι αραιή και αποτελείται από θαλασσόχορτα όπως το ραδίκι και το μαρούλι. Μοιάζει σαν ένα θαλάσσιο λιβάδι με ευτροφικό βυθό, με πλούσια τροφή για τους θαλάσσιους οργανισμούς, όπως τα κοράλια, σφουγγάρια, ανεμώνες γαρίδες, σκουλήκια και άλλα. Οπωσδήποτε σε αυτούς τους πλούσιους βυθούς θα αναζητήσουμε και μια μεγάλη ποικιλία ψαριών όπως λιθρίνια, χάνους, μυλοκόπια, λίγες μουρμούρες, τσιπούρες και σαργούς.

Θεωρείται δε από τους άριστους ποιοτικά βυθούς και κατάλληλους για τα ψαρέματά μας.

ΠΑΓΚΟΣ:

Λέγεται ο ύφαλος του οποίου το κεφάλι δεν ξενερίζει, δηλαδή δεν είναι ορατός. Σε κάποιες περιπτώσεις οι πάγκοι βρίσκονται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας και αυτό θεωρείται επικίνδυνο φαινόμενο και χρειάζεται προσοχή πλησιάζοντας, ώστε να αποφεύγονται τυχόν ατυχήματα. Οι επικίνδυνοι πάγκοι αναφέρονται και στους ναυτικούς χάρτες, ώστε να εντοπίζονται από τους χειριστές σκαφών.

Οι πάγκοι, ωστόσο, αφήνουν πολλά ψάρια, ιδιαίτερα στις πλαγιές τους, που η ποικιλία είναι μεγάλη. Εκτός από ψάρια οι πάγκοι κρατάνε και άλλους θαλάσσιους οργανισμούς όπως σουπιές, χταπόδια, διάφορα όστρακα, μαλακόστρακα κ.ά.

Οι πάγκοι χωρίζονται σε κατηγορίες όπως οι μικροί και οι μεγάλοι πάγκοι που καλύπτουν αρκετή έκταση και οπωσδήποτε τα ψάρια εκεί είναι περισσότερα. Θεωρείται και αυτός ένας πολύ καλός βυθός για τα θηράματά μας.

ΑΠΟΧΗ:

Ονομάζουμε τις πλαγιές του πάγκου όταν αυτές κατηφορίζουν προς το βυθό. Οι καλύτερες αποχές είναι αυτές που καταλήγουν σε οριζόντιους και ομαλούς βυθούς και όχι αυτές που καταλήγουν σε μεγαλύτερα βάθη. Αξιόλογη μορφολογία, που αφήνει και αυτή πολύ καλά ψάρια, όπως ούγγενες, συκιούς, σπάρους, μελανούρια.

ΞΕΡΑ:

Θεωρείται ένας ακανόνιστος βραχώδης βυθός. Οι ξέρες χωρίζονται σε άγονες και σε ευτροφικές που κρατάνε ψάρια του βυθού όπως στείρες, σφυρίδες, συναγρίδες, μουγκριά. Γενικότερα, πρόκειται για βυθούς με αραιή βλάστηση. Σε μεγαλύτερα βάθη συναντάμε καβούρια, πίννες και ίσως αστακούς. Είναι ένας πολύ καλός βυθός για τους λάτρεις του παραγαδιού.

ΦΥΚΙΑΔΑ:

Πρόκειται για βυθούς οι οποίοι καλύπτονται από θαλάσσια πυκνά φύκια, αλλά όσο ο βυθός μεγαλώνει, η βλάστηση αραιώνει, και σε πολύ μεγάλα βάθη αυτά εξαφανίζονται. Σε μικρότερα βάθη τα φύκια αυτά, λόγω του μεγέθους τους, μπλέκουν μεταξύ τους και δημιουργούν ένα θαλάσσιο δάσος με πολύ πυκνή βλάστηση. Ενώ η μορφολογία αυτή αναπτύσσει πολλούς θαλάσσιους οργανισμούς και θεωρείται πλούσια, εντούτοις τα ψάρια αποφεύγουν να την επισκέπτονται, λόγω του ότι το οξυγόνο είναι λιγοστό, αλλά και λόγω του ότι εξαιτίας της πυκνής βλάστησης η αναζήτηση της τροφής είναι δύσκολη. Οι ψαράδες αποφεύγουν να ψαρεύουν στις φυκιάδες, γιατί απλά οι επιτυχίες θα είναι λιγοστές.

ΑΜΜΩΔΗΣ:

Αμμώδης βυθός χαρακτηρίζεται ο βυθός που το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από άμμο. Χωρίζεται δε σε μαλακό στρώμα άμμου και σε περισσότερο σκληρό. Συνήθως τα βάθη όπου συναντάμε άμμο είναι μικρά, ενώ όσο το βάθος μεγαλώνει, η μορφολογία αλλάζει. Στους αμμώδεις βυθούς συναντάμε τα αμμόψαρα όπως δράκαινες, γλώσσες, καλκάνια, μουρμούρες. Δεν συνίστανται για ερασιτεχνικό ψάρεμα, εκτός εάν καλάρετε πολύ ψιλά παραγάδια με στόχο καλές μουρμούρες.

Για την αναγνώριση των διαφόρων βυθών έχουμε ως σύμμαχο ένα πολύ καλό βυθόμετρο με πολύ καλή ανάλυση, αλλά σίγουρα δεν αρκεί μόνο αυτό. Χρειάζεται και η εμπειρία μας ώστε να μπορούμε να αναλύουμε σωστά. Σίγουρα όμως τα ηλεκτρονικά όργανα έχουν απλοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, ώστε αυτά να γίνονται ολοένα και ευκολότερα. 

πηγή :http://www.waterboys.gr

Shark Attack

Μεγαψαράδες μου δείτε τα νερά που ψαρεύουν οι τύποι. Μετά την βάρκα και τα καλάμια. Τέλος την ψιριστική !

Έγκλημα στις ελληνικές θάλασσες!

Προσμονή για το αυριανό

Ετοιμάζονται λοιπόν οι megapsarades για την αυριανή μέρα όπου όλοι μαζί μετά από καιρό θα βρεθούνε για να δαμάσουν τον βυθό. Οι κυρίες παρακάτω μας εύχοντε καλή τύχη