Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Αναζητώντας τις Σουπιές


Αναζητώντας τις Σουπιές!

Tου Θανάση Τσάγκου
Το eging αποτελεί μια δημοφιλής τεχνική ψαρέματος για τους Ιάπωνες και ήδη έχει αρχίσει να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και στην χώρα μας. Το ψάρεμα της σουπιάς με αυτήν τεχνική μπορεί να γίνει διασκεδαστικό και συγχρόνως αποδοτικό αρκεί να του αφιερώσεις χρόνο και όχι απλά να συμπληρώσεις ένα ψάρεμα spinning.

Μιλώντας για το eging αναφερόμαστε σε μια τεχνική που έχει αρκετά κοινά με το spinning όπως την χρήση καλαμιών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και την χρήση τεχνητών δολωμάτων (καλαμαριερών στην περίπτωση μας) με την διαφορά ότι απευθύνεται αποκλειστικά στο ψάρεμα του καλαμαριού και της σουπιάς, Με την τεχνική αυτή μας δίνετε η ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε ένα όμορφο και ήρεμο ψάρεμα είτε μόνοι μας είτε με παρέα, με τη δεύτερη επιλογή να είναι ιδανικότερη μιας και το συγκεκριμένο ψάρεμα προσφέρει μεγάλη διασκέδαση. Εμείς θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο με τις σουπιές που αυτήν την εποχή κάνουν έντονή την παρουσία τους κοντά στην ακτή. Έτσι θα αναφερθούμε σε κάποια πράγματα που έχουμε εφαρμόσει εμείς στα ψαρέματα μας και ίσως σας φανούν χρήσιμα αφού τα αποτελέσματα μας έκαναν να κολλήσουμε στην κυριολεξία με αυτό το ενδιαφέρον ψάρεμα και πλέον να είμαστε φανατικοί! Δεν ήταν λίγες οι φόρες που κανονίζαμε να κάνουμε ένα ψάρεμα spinning και αυτό στο τέλος κατέληγε σε ατελείωτες ώρες ψαρέματος για σουπιές.


Η σουπιά (επιστημονική ονομασία sepia) ανήκει στο γένος των μαλακίων, στην τάξη των Δεκαπόδων. Τρέφεται με μικρά ψάρια και γαρίδες ενώ για να προστατευτεί από τους διάφορους κινδύνους έχει την ικανότητα να αλλάζει το χρώμα τους ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος αλλά και να εκκρίνει μελάνι. Η όραση της είναι πολύ καλή, με αποτέλεσμα να εντοπίζει την καλαμαριέρα από απόσταση ενώ η σύλληψη της γίνεται από τα δύο μεγάλα πλοκάμια που διαθέτει, όμως στην συνέχεια καρφώνετε και στα μικρότερα.



ΤΟΠΟΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ…
Τις σουπιές μπορούμε να τις συναντήσουμε κυριολεκτικά παντού όπως σε λιμάνια (εσωτερικά και εξωτερικά από αυτά), βράχια, παραλίες με αμμουδιά, βότσαλο ή φυκιάδες και γενικά όπου υπάρχει συγκέντρωση μικρόψαρων τα οποία οι σουπιές αναζητούν προκειμένου να τραφούν. Εμείς εδώ όμως θα ασχοληθούμε κυρίως με το ψάρεμα της σε λιμάνια και σε παραλίες αφού εκεί είχαμε τις περισσότερες επιτυχίες και άρα αφιερώσαμε και τον περισσότερο χρόνο των ψαρεμάτων μας. Τα ψαρέματα όλα τα κάναμε λίγο πριν το σούρουπο και αρκετά ήταν αυτά που κράτησαν το ενδιαφέρον μας αμείωτο ως τις πρώτες πρωινές ώρες, αφού οι σουπιές είχαν διάθεση για κυνήγι κατά την διάρκεια όλης της νύχτας!

 
Για όλες τις αναζητήσεις μας, επιλέξαμε συνθήκες ήρεμης θάλασσας καθώς ο καιρός δεν μας βοηθάει να έχουμε άμεση επαφή με την καλαμαρίερα και κατά συνέπεια να εκτελούμε την καλύτερη δυνατή πλεύση της μιας και ο αέρας δημιουργεί κοιλιά στο νήμα. Η τεχνική του eging στα λιμάνια αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποδοτική, δίνοντας καλά αποτελέσματα κυρίως σε λιμάνια που καθαρίζουν τα δίχτυα τους οι ψαράδες, με αποτέλεσμα να υπάρχει άφθονη τροφή για τις σουπιές. Ένας ακόμη λόγος είναι ότι τα λιμάνια αυτά φιλοξενούν αρκετά κοπάδια από μικρόψαρα που συγκεντρώνονται εκεί με σκοπό να προφυλαχθούν, που και αυτά με την σειρά τους προσκαλούν τις σουπιές.

 
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι σουπιές γίνονται ορατές από εμάς τους ψαράδες, όταν εγκαταλείπουν την ασφάλεια του βυθού με σκοπό να κυνηγήσουν. Βέβαια αυτή την εικόνα θα την συναντήσουμε κυρίως σε μικρά και ρηχά σχετικά λιμάνια και ποιο σπάνια σε κάποιο μεγάλο και βαθύ λιμάνι. Όσον αφορά τις παραλίες τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά ανεξαρτήτως την σύσταση του βυθού αλλά τα ποιο αποδοτικά ψαρέματα τα κάναμε σε παραλίες που ο βυθός βάθαινε ομαλά και ήταν αμμουδερός με διάσπαρτα βράχια και πέτρες. Σε αυτούς τους βυθούς οι σουπιές έχουν την τέλεια κάλυψη ώστε να εντοπίσουν και να επιτεθούν στην συνέχεια στην λεία τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποια σουπιά χτύπαγε την καλαμαριέρα κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, στα λίγα μόλις μέτρα από το σκάσιμο του κύματος, χωρίς εμείς να την έχουμε αντιληφθεί!

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
 
Όπως είπαμε και πριν το eging είναι μια τεχνική για την οποία έχει σχεδιαστεί απόλυτα εξειδικευμένος εξοπλισμός, με τα δικά του χαρακτηριστικά και τα δικά του τεχνητά δολώματα. Στην Ιαπωνική αγορά η ποικιλία σε καλάμια είναι μεγάλη αλλά στην χώρα μας μόλις τώρα έχουν ξεκινήσει κάποια μοντέλα να κάνουν την εμφάνιση τους. Άρα για να βρείτε ένα eging καλάμι είναι καλύτερο να απευθυνθείτε στην αγορά του εξωτερικού μέσω κάποιας παραγγελίας από το διαδίκτυο. Βέβαια θα μου πείτε ένα καλάμι spinning δεν είναι αρκετό για να ψαρέψω καλαμάρια και σουπιές; Με δεδομένο ότι πολλοί από εμάς ήδη έχουμε ξοδέψει αρκετά χρήματα για τον εξοπλισμό μας, δεν ξέρω πόσοι θα ξόδευαν κι άλλα για αυτό το ψάρεμα. Ο δικός μου εξοπλισμός για το ξεκίνημα ήταν ένα καλάμι spinning της Shimano το Speedmaster με μήκος 2.10 εκ. και casting weight 5 – 20 γρμ. με έναν μηχανισμό 2000 της Daiwa, ένας συνδυασμός που αποδείχθηκε μια χαρά για αυτό το ψάρεμα. Όμως οφείλω να ομολογήσω ότι ψαρεύοντας με ένα εξειδικευμένο για αυτήν την τεχνική καλάμι του φίλου Γιώργου, η αίσθηση ήταν διαφορετική, μιας και μπορούσα να αντιληφθώ και την παραμικρή κίνηση της καλαμαριέρας μέσα στο νερό καθώς και την επαφή της με τον βυθό! Για τους παραπάνω λόγους και με δεδομένο ότι αυτό το ψάρεμα με έχει κερδίσει πραγματικά, σκέφτομαι σοβαρά να αποκτήσω ένα καλάμι eging. Για κάθε περίπτωση όμως, θα περιγράψουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του εξοπλισμού και ο καθένας ας επιλέξει ανάλογα με τις δυνατότητες του.


- Για καλάμι θα χρειαστούμε ή ένα καλάμι κατασκευασμένο για την τεχνική του eging ή ένα καλάμι spinning το οποίο θα πρέπει να είναι μαλακό ώστε να μας βοηθήσει στα τινάγματα που θα κάνουμε στην καλαμαριέρα και να μην σκίζονται τα πλοκάμια του καλαμαριού και της σουπιάς. Το c.w. του καλαμιού μπορεί να είναι από 5 – 20 έως 10 – 30 γρμ. για να μας βολέψουν τόσο στις βολές με την καλαμαριέρα όσο και στα τινάγματα, ενώ ένας μηχανισμός της τάξεως 2000 με 2500 με χωρητικότητα 150 με 200 μέτρα νήμα διαμέτρου 10 mm είναι ιδανικός.





- Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο του εξοπλισμού μας είναι το νήμα, αφού μας βοηθάει να υπάρχει αμεσότητα ανάμεσα στην καλαμαριέρα και σε εμάς δηλαδή να αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα το χτύπημα της σουπιάς ή την επαφή της καλαμαριέρας με τον βυθό. Στην αρχή χρησιμοποίησα και πετονιά αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν το ίδιο καλά με το νήμα. Έτσι ένα νήμα ψιλό από 10mm έως 14mm είναι ιδανικό για το ψάρεμα μας, με την προσθήκη ενός κομματιού αόρατης πετονιάς για παράμαλλο.





- Η απόχη είναι απαραίτητη ιδιαίτερα σε μέρη όπως οι ντόκοι των λιμανιών και τα βράχια γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που στην προσπάθεια μας να σηκώσουμε την σουπιά στην ακτή, αυτή ξαγκιστρώνεται είτε γιατί έχει πιαστεί επιπόλαια είτε γιατί έχει αγκιστρωθεί από τα δύο μεγάλα πλοκάμια, πού είναι πιο μαλακά από τα υπόλοιπα με αποτέλεσμα να σχίζονται.


- Τέλος οι καλαμαριέρες αποτελούν το ποιο ενδιαφέρον κομμάτι του εξοπλισμού μας και είναι αυτές που θα μας δώσουν το πολυπόθητο χτύπημα από κάποια σουπιά! Καλαμαριέρες μπορούμε να βρούμε στο εμπόριο σε διάφορούς τύπους αλλά αυτές που είναι πιο κατάλληλες για το ψάρεμα της σουπιάς είναι οι τύπου «γαρίδας» δηλαδή αυτές που έχουν σχήμα γαρίδας και κάτω από το κεφάλι τους διαθέτουν έρμα. Θα τις βρείτε σε πολλά μεγέθη και χρώματα αλλά όσον αφορά τα μεγέθη καλά αποτελέσματα είχαμε τόσο με μικρές όσο και με μεγάλες τέτοιες καλαμαριέρες. .




- Για τα χρώματα, η προσωπική μου επιλογή είναι καλαμαριέρες που συνδυάζουν θερμά και ψυχρά χρώματα μαζί. Μάλιστα, έφτασα σε σημείο να χρωματίζω μόνος μου τις καλαμαριέρες με τέτοια χρώματα. Βέβαια ήμουν αναγκασμένος να υποστώ τα πειράγματα των φίλων μου για αυτές τις «καλλιτεχνικές μου ανησυχίες» αλλά έπαιρνα το αίμα μου πίσω κάθε φορά που κάποια σουπιά ξεγελιόταν από τις… «δημιουργίες» μου! Βέβαια όπως καταλαβαίνετε η επιλογή μου σε χρώματα δεν έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα γενικά των χρωμάτων αλλά αποτελεί επιλογή για καθαρά λόγους… ψυχολογίας!




Η «ΤΕΧΝΗ» ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΕΡΑΣ
Οι πλεύσεις πιστεύω ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στο ψάρεμα της σουπιάς καθώς έχουμε διαπιστώσει πως εκτελώντας συγκεκριμένες πλεύσεις στην καλαμαριέρα τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλύτερα από την απλή ανάκτηση της προς την ακτή. Επίσης μπορούμε να αφήσουμε την καλαμαριέρα να βυθιστεί και να ψαρέψουμε κοντά στον βυθό που στην περίπτωση της σουπιάς δίνει πολύ καλά αποτελέσματα. Πάμε λοιπόν να περιγράψουμε τις πλεύσεις κάθε μια ξεχωριστά:

 
- Η πρώτη πλεύση είναι να αφήσουμε την καλαμαριέρα να βυθιστεί και μόλις αυτή φτάσει στον βυθό να μαζέψουμε τα μπόσικα του νήματος με το καλάμι ψηλά, να κάνουμε ένα μικρό τιναγματάκι και να αφήσουμε την καλαμαριέρα να κατέβει στον βυθό εκτελώντας πάλι την ίδια διαδικασία ως την ακτή. Με αυτή την πλεύση μπορούμε να καταλάβουμε την διαμόρφωση του βυθού και να περιορίσουμε στο ελάχιστο το χάσιμο της καλαμαριέρας από κάποιο σκάλωμα.


- Η δεύτερη πλεύση είναι να αφήσουμε την καλαμαριέρα να βυθιστεί και να κάνουμε τρία τινάγματα με το καλάμι ψηλά μαζεύοντας το νήμα στον μηχανισμό και έπειτα να της δώσουμε μπόσικα να κατέβει ξανά, επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία.



- Η τρίτη πλεύση είναι απλή και γίνεται σε βυθούς χωρίς σκαλώματα και με την μύτη του καλαμιού χαμηλά. Εφόσον η καλαμαριέρα μας έχει πατώσει, αρχίζουμε με αργό ρυθμό να την φέρνουμε προς την ακτή, κάνοντας όμως στα ενδιάμεσα διαστήματα μικρές παύσεις.


- Τέλος υπάρχει μια πλεύση που την χρησιμοποιούμε όταν βλέπουμε τις σουπιές να κυνηγούν κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Εκτελώντας βολή με την καλαμαριέρα χωρίς να την αφήσουμε να βυθιστεί την φέρνουμε με μέτρια ταχύτητα και επαναλαμβανόμενα μικρά τιναγματάκια με την μύτη του καλαμιού χαμηλά κάνοντας και μικρές παύσεις κατά την διάρκεια της πλεύσης.


Αυτές είναι οι κυριότερες πλεύσεις που κάνουμε στο ψάρεμα της σουπιάς και οι οποίες μας βοηθούν πολύ να ψαρέψουμε σε άγριους βυθούς και να γλιτώσουμε τα πολλά σκαλώματα της καλαμαριέρας αφού δεν γίνεται να τα αποφύγουμε τελείως (τα σχήματα είναι από το περιοδικό “Ψαρεύω” όπου δημοσιευτήκε αυτό το άρθρο). Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο για το ψάρεμα της σουπιάς είναι πως όταν νοιώσουμε αντίσταση κάνουμε ένα δυνατό κάρφωμα αφού η σουπιά σε αντίθεση με το καλαμάρι έχει ποιο σκληρά πλοκάμια και δεν καρφώνεται γερά. Τέλος δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στην καλαμαριέρα μας να δούμε πιασμένο κάποιο χταπόδι όταν αυτή ψαρεύει χαμηλά στον βυθό.


Συμπερασματικά, το eging αποτελεί μια ενδιαφέρουσα τεχνική που σίγουρα αξίζει να της αφιερώσουμε χρόνο. Και αποδοτική μπορεί να γίνει, στο ψάρεμα των σουπιών και των καλαμαριών, αλλά και να μας χαρίσει όμορφες και χαλαρωτικές στιγμές…


Το παρόν άρθρο έχει δημοσιευτεί το 2011 στο περιοδικό “Ψαρεύω”


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου